"Nunca m'afiç al nuosso barbeiro anquanto era garoto. Dende que, inda hoije, nun me gusta d'ir a çquilar l pelo. Se ye ua de las poucas cousas que médran an to la nuossa bida, porquei tenemos que ateimar?
Mas tiu Pelhegas, assi era coincido l barbeiro de la Pruoba, que todos ls deimingos i dies santos benie a Zenízio a scarolar barbas i rapar cabeças, nun tenie culpa que nun se gustasse del. La falta d’angeinho i l pouco jeito, andában a la par de las tejeiras mal afiladas.
Sentar-me na silha i l tiu agarrar naqueilha maquineta bielha i las tejeiras arrepelában tanto que you tremie de ls pies a la cabeça, mais que se tubisse apanhando nabiças chenas de carambelo pula manhana çpuis de nuite gelada.
Quedaba un pouquito más cuntento quando sabie que nun era solo cumigo, cul miu armano mais nuobo que nestas cousas de screnchas siempre querie lhebar la melhor, era rapaç que nun s’iba a lhado nanhun sien se mirar un munton de bezes ne l speilho çpindurado na prieça de casa.
Dando siempre la redadeira pendadela nun fusse por ende a quedar algun pelo fuora de l risco. Cuidaba-se bien, tenie proua cula screncha. Tamien el quedada anrezinado quando íbamos al barbeiro. L mais cierto serie nanhun garoto gustar de barbeiros, que sei you?"
Mas tiu Pelhegas, assi era coincido l barbeiro de la Pruoba, que todos ls deimingos i dies santos benie a Zenízio a scarolar barbas i rapar cabeças, nun tenie culpa que nun se gustasse del. La falta d’angeinho i l pouco jeito, andában a la par de las tejeiras mal afiladas.
Sentar-me na silha i l tiu agarrar naqueilha maquineta bielha i las tejeiras arrepelában tanto que you tremie de ls pies a la cabeça, mais que se tubisse apanhando nabiças chenas de carambelo pula manhana çpuis de nuite gelada.
Quedaba un pouquito más cuntento quando sabie que nun era solo cumigo, cul miu armano mais nuobo que nestas cousas de screnchas siempre querie lhebar la melhor, era rapaç que nun s’iba a lhado nanhun sien se mirar un munton de bezes ne l speilho çpindurado na prieça de casa.
Dando siempre la redadeira pendadela nun fusse por ende a quedar algun pelo fuora de l risco. Cuidaba-se bien, tenie proua cula screncha. Tamien el quedada anrezinado quando íbamos al barbeiro. L mais cierto serie nanhun garoto gustar de barbeiros, que sei you?"
Faustino Antão, in ' Nordeste '
Anos 50/60. Rara era a Barbearia da Braganzónia que não tinha naqueles primeiros dias da Primavera uma data de garotos aos berros, literalmente amarrados à cadeira, a levar uma valente 'carecada'.
Lavados em lágrimas, pois não havia tempo para afiar as 'ferramentas' e assim boa parte do cabelo era arrancado em vez de cortado! À mistura com uns bons 'lanhos' na cabeça. E até por vezes uns golpes nas orelhas dos mais irrequietos!
Ah! E alguns também arrancavam dentes...
Lavados em lágrimas, pois não havia tempo para afiar as 'ferramentas' e assim boa parte do cabelo era arrancado em vez de cortado! À mistura com uns bons 'lanhos' na cabeça. E até por vezes uns golpes nas orelhas dos mais irrequietos!
Ah! E alguns também arrancavam dentes...
8 comentários:
a uma pessoa minha conhecida ate lhe arrancaram um dente bom e passados uns dias la lhe arrancaram o outro podre!!!
Adorei o introducao ao seu profile.
Vivam as porcas ou seriam "Ursas"?
Um abraco de ......d'Algodres.
Al Cardoso,
Grata pela sua visita.
Ter que ir ao barbeiro, naquele tempo, era realmente um dos maiores medos da garotada.
Volte sempre.
Um Xi da Porca
Mais uma bela história, sem dúvida!
um abraço.
Jorge,
O pior era ter que 'çquilar l pelo'...
Um Xi da Porca
Como se diz na minha terra:“Cortar o cabelo à pedrada.”
GR,
Ou, o que é o mesmo, 'cortar o cabelo à lapada', como por cá também se dizia.
Um Xi da Porca
O pior é que, no fim da tortura, em vez de belos, ficavam os repos afanotados. Coitada da canalha!
Um abraço
Olá MPS,
É verdade. A malta nova, hoje, não consegue imaginar a 'lástima' em que os garotos vinham ao sair do Barbeiro.
Tenho pena de não ter umas fotos desse tempo.
Um Xi da Porca
Postar um comentário